Wat is een veneuze zweer?

Veneuze zweren worden ook wel stasiszweren en spataderen genoemd. Veneuze zweren of stasezweren worden gebruikt om te verwijzen naar open zweren die ontstaan door problemen met de beenaderen, vooral in de enkel en net boven de enkel en in de onderste helft van de kuit. Deze zweren ontstaan niet zonder aderziekte. De basispathologie van stasisulcera of veneuze ulcera is een verhoging van de bloeddruk in de ader. Door deze drukverhoging ontstaan er langdurig ulcererende wonden in de onderste delen van de enkel-kuit, waarbij grote gebieden betrokken zijn, die pijnlijk zijn en de integriteit van de huid verstoren.

Actief veneus ulcus Varicose ulcus) en het uiterlijk van het ulcus na behandeling.

Waarom ontstaat een veneus ulcus (spataderen)?

De onderliggende oorzaak van de vorming van een veneus ulcus is een verhoging van de interne druk van de aderen. Vooral in oppervlakkige aderen is de druk bijna nul en oorzaken die deze druk verhogen kunnen veneuze zweren (spataderen) veroorzaken.

Als we naar deze reden kijken;

• Veneuze insufficiënties; sublieme veneuze insufficiëntie, diepe veneuze insufficiëntie of perforerende veneuze insufficiëntie.
• Oppervlakkige veneuze insufficiëntie kan de druk in de ader verhogen, de voeding van het weefsel aantasten en veneuze zweren veroorzaken. Veneuze zweren veroorzaakt door veneuze insufficiëntie (stase-zweren) ontstaan meestal als gevolg van de vergroting van de lange aders, die we oppervlakkige veneuze insufficiëntie noemen, die vlak onder de huid lopen en hun klepfuncties verliezen.
• Diepe veneuze insufficiëntie; diepe veneuze insufficiëntie komt vaker voor.
• Perforerende veneuze insufficiëntie; geïsoleerde perforerende insufficiënties zijn de oorzaak van veneuze ulcera (spataderzweren/stasiszweren) die uiterst zeldzaam zijn.

Bij spataderziekte, die we veneuze insufficiëntie noemen, ontwikkelen zich spinnenwebachtige spataderen, grote spataderen op de tweede plaats, oedeem in het been, donkere kleurveranderingen die hyperpigmentatie worden genoemd in de enkel- en manchetgebieden, kleine zweren en genezen zweren, en uiteindelijk grote typische veneuze zweren (spatwonden).

Aderverstoppingen

(diep veneuze trombose-DVT); Een andere belangrijke oorzaak van stasis ulcera zijn aderverstoppingen, namelijk diep veneuze trombose of kortweg DVT. Bij diepe veneuze trombose is er een wijdverspreide obstructie in de oppervlakkige en diepe venen, waardoor de veneuze drainage niet volledig is. Daarom ontstaat er een ernstige drukverhoging in de ader en vormt zich een veneus ulcus (stasis ulcus/veneuze wond) door deze drukverhoging. Veneuze ulcera bij veneuze occlusie zijn vergelijkbaar met ulcera bij veneuze insufficiëntie, maar met andere symptomen. Veneuze ulcera bij DVT of diepe veneuze trombose verschijnen als onderdeel van de ernstige symptomen die posttrombotisch syndroom worden genoemd.

Tabel die het effect laat zien van de lichaamshouding op de druk in het voet- en enkelgebied. De vorming van spataderen kan worden begrepen door de toename van de veneuze druk als gevolg van leefgewoonten en zittende beroepen.

Wat zijn de kenmerken van een veneuze zweer?

De lokalisatie van veneuze ulcera is typisch – ze bevinden zich in de enkel en net boven de enkel in het kuitgebied en betreffen de binnenste delen van de kuit.

• Over het algemeen blijven de voet, de hiel en het bovenste deel van de kuit gespaard en zijn er geen littekens.
• De huid rond de ulcera is sterk verdikt en heeft een donkerbruine verkleuring die hyperpigmentatie wordt genoemd.
• De wond heeft geen duidelijke grootte en vorm. De wondranden zijn onregelmatig.
• Er zijn rode, gele, soms groenig gekleurde afscheidingen in de wond.
• De wonden zijn pijnlijk en het wondgebied jeukt sterk.

Hoe worden veneuze ulcera gediagnosticeerd?

In het geval van veneuze ulcera (veneuze wond/stasis ulcus) moet de patiënt worden onderzocht door een ervaren specialist. Een ervaren arts kan een veneuze wond (stasis ulcus of veneus ulcus) op het oog herkennen. Tijdens het onderzoek worden de familiegeschiedenis van de patiënt, genetische aanleg, eerdere operaties en ziekten vastgesteld om een idee te krijgen van de oorzaak van de beenzweren. Tijdens het onderzoek wordt geprobeerd chronische ziekten van de patiënt vast te stellen, met name diabetes, chronische leveraandoeningen, nieraandoeningen, hart- en longaandoeningen. Aangezien veneuze ulcera vaker voorkomen bij ouderen, moeten ze in dit systeem worden ondervraagd vanwege de arteriële problemen die ermee gepaard kunnen gaan.
Na het afnemen van de anamnese en het onderzoeken van de patiënt, moeten ziekten die veneuze ulcera kunnen veroorzaken door verhoogde druk in de ader te creëren, worden onderzocht. Er zijn veel medische beeldvormingsmethoden beschikbaar om de oorzaak van de wond op het been te onderzoeken.

De juiste techniek(en) wordt (worden) geselecteerd en onderzocht.

Ultrasonografie: vooral kleurendoppler-echografie is een uiterst snelle, handige en goedkope onderzoeksmethode voor de evaluatie van het beengebied en geeft gedetailleerde informatie. Ultrasonografie kan worden gebruikt voor het onderzoeken en diagnosticeren van acute of chronische diepveneuze trombose, veneuze stenose, veneuze occlusie, aderverklemmende massa’s en veneuze insufficiëntie, de meest voorkomende oorzaak van veneuze ulcera. Bij oedemateuze patiënten en patiënten met overgewicht kan kleurendoppler-echografie in sommige gebieden ontoereikend zijn. Hoewel de abdominale slagaders en aders onderzocht kunnen worden met ultrasonografie, kan ultrasonografie onvoldoende informatie geven bij patiënten met overgewicht. In dit geval kan computertomografie of MRI, die we dwarsdoorsnede-beeldvormingsmethode noemen, worden uitgevoerd.

Computertomografie: Tomografie-apparaten zijn uiterst krachtige onderzoeken die betrouwbare informatie geven. Apparaten voor computertomografie kunnen gemakkelijk bijkomende pathologieën onthullen die de vaten kunnen aantasten door het omliggende bot en de weke delen in detail te tonen terwijl de vaten worden geëvalueerd. Het feit dat computertomografie ioniserende straling bevat en de noodzaak van contrastmateriaalverbindingen voor vasculaire evaluatie kan worden meegerekend.

Magnetische resonantie: Met de toevoeging van nieuwe technische sequenties, de toename van de magnetische kracht van de apparaten en het wijdverbreide gebruik van deze apparaten, is MR uiterst belangrijk geworden bij vasculaire evaluaties. MR-onderzoek vereist geen contrastmiddelen, die vaak als giftig voor het lichaam worden beschouwd, voor de evaluatie van slagaders en aders. MR-apparaten hebben een belangrijk voordeel door de afwezigheid van ioniserende straling. Computertomografie en MRI-apparaten zijn na ultrasonografie de meest gebruikte onderzoeken voor het abdominale gebied bij aderonderzoek.

Venografie Venografie is een angiografisch onderzoek. Angiografisch onderzoek is een beeldvormingsmethode zoals ultrasonografie of tomografie. Wanneer men in de maatschappij over angiografie spreekt, denkt men aan zware behandelingsprocedures en vooral aan hartangiografieën. Maar angiografie betekent letterlijk vasculaire beeldvormingsprocedures die in korte tijd worden uitgevoerd door contrastmateriaal in het bloedvat te brengen. Het is een beeldvormingsmethode die wordt uitgevoerd door een canule in de ader te brengen en contrastmateriaal toe te dienen. Venografie kan de meest waardevolle bevindingen opleveren bij aandoeningen van de aderen. De nadelen van venografie zijn dat het een interventionele procedure is, contrastmateriaal vereist en ioniserende straling bevat.

Bij patiënten met een veneus ulcus (veneuze wond) moeten de aderen in detail worden beoordeeld en moet eerst het aderprobleem dat de wond veroorzaakt worden geïdentificeerd. De behandeling moet worden gepland op basis van het probleem in de aderen en het belangrijkste onderdeel van de behandeling moet de eliminatie van het aderprobleem zijn. Daarom moet het onderzoek zodanig worden uitgevoerd dat veneuze insufficiënties, stenose, obstructies en vasculaire druk in alle aders van de voet tot het hart worden aangetoond.

Wat is het belangrijkste probleem bij veneuze zweren?

Als gevolg van langdurige aderaandoeningen treden er veranderingen op in de huid van het beengebied onder de knie. Deze veranderingen zijn

• Oedeem is het lekken van intravasculair vocht in de weefselruimte als gevolg van een verhoogde intravasculaire druk.
• Verdikking van de huid; verdikking van de huid doordat de cellen van het afweersysteem uit de ader komen en het beeld dat ik lipodermatosclerose noem, gekenmerkt door verdunning en verharding van het onderhuidse vetweefsel optreedt.
• Hyperpigmentatie; verkleuring in het onderwijs van donkerbruin, wat we noemen als erytrocyten die uit de ader komen door het effect van druk, die na verloop van tijd zwart wordt.
• Jeuk ontstaat door verhoogde activiteit van mestcellen, die een rol spelen bij allergische reacties, in het beschadigde gebied.
• Uitslag
• Dit zijn zweren met onregelmatige randen, een met plakjes bedekt oppervlak en geel-rood-groene afscheiding.

De reden voor deze veranderingen is de verhoging van de veneuze druk en daaruit voortvloeiend oedeem en aantasting van de celvoeding. Bij deze patiënten is de arteriële bloedstroom meestal normaal. Als er echter arteriële problemen optreden, kan het voedingsprobleem in de huid zich verder ontwikkelen en kunnen er ernstige blijvende wonden ontstaan. Daarom moeten we eerst de veneuze druk verminderen die veneuze zweren (veneuze ulcera) op de huid veroorzaakt. De ziekte kan worden behandeld door deze problemen aan het licht te brengen en te elimineren.

Als we de oorzaken onderzoeken die een verhoging van de druk in de aderen veroorzaken, komt vasculaire insufficiëntie op de eerste plaats.

Oppervlakkige veneuze insufficiëntie; Een van de meest voorkomende problemen in de samenleving is oppervlakkige veneuze insufficiëntie. Deze insufficiënties zijn over het algemeen bekend als spataderen. Oppervlakkige aderen in de benen zijn niet van vitaal belang in termen van hun functie. Bij problemen met de grote veneuze ader (vena saphena magna) en de kleine veneuze ader (vena saphena parva) kan de bron van het probleem worden weggenomen door deze aderen te elimineren met niet-chirurgische, interventionele methoden. De methoden om de grote en kleine vena saphena in het been te vernietigen worden uitgevoerd door thermische ablatie, die we thermische ablatie noemen, of door biologische kleefstoffen, en de effectiviteit van deze twee methoden ligt dicht bij elkaar.

Perforerende aderinsufficiëntie; deze aders worden ook wel brugaders genoemd. Ze zorgen voor een verbinding tussen de oppervlakkige grote en kleine aders en de diepe aders die net onder de huid lopen. Deze brugaders, die we perforerende aders noemen, zijn vasculaire structuren die bloed van het oppervlakkige systeem naar het diepe systeem brengen. In deze aders is de stroming eenrichtingsverkeer van de huid en de onderhuid naar het diepere grote veneuze systeem. Als er een omgekeerde stroming is in deze perforerende brugsystemen als gevolg van dilatatie en verminderde klepfunctie, moeten ze worden opgespoord en verwijderd met gekleurde topechografie. Chirurgie is bijna volledig achterwege gelaten bij de behandeling van perforerende systemen, die soms worden behandeld met thermische ablatie en meestal met foam sclerotherapie.

Diep veneuze insufficiëntie; Dit zijn de belangrijkste afvoersystemen die beginnen tussen de spieren in de benen en zich dicht bij het bot bevinden en het bloed van de onderste regio naar de bovenste regio transporteren. De stroom in deze aderen moet in één richting lopen van de voet naar de buik en vandaar naar het hart. Veneuze insufficiëntie kan zich ontwikkelen in het geval van klepbeschadiging door klepinsufficiëntie of diepe veneuze trombose om welke reden dan ook. Hoewel er veel methoden zijn uitgeprobeerd voor de permanente behandeling van diepe veneuze insufficiëntie, is er vandaag de dag nog geen effectieve behandeling waar iedereen het over eens is.

Diepe veneuze trombose; Diepe veneuze trombose is de naam die we geven aan de ontwikkeling van een stolsel dat zich vanuit een focus in de ader verspreidt en zich over grote aders verspreidt. Diepe veneuze trombose is een ernstige aandoening die wordt gekenmerkt door een zeer pijnlijk, sterk gezwollen been, verhoogde temperatuur en verkleuring in het beginstadium. Deze periode wordt acute diep-veneuze trombose genoemd. Als deze aandoening in de acute fase niet adequaat wordt behandeld, vormen zich in de late fase verharde korrels in de ader die niet meer kunnen worden opgelost. Deze fase wordt chronische diep-veneuze trombose genoemd. Bij chronische diep-veneuze trombose zijn er wijdverspreide vernauwingen en verstoppingen in zowel oppervlakkige als diepe aders. Deze verstoppingen veroorzaken een ernstige drukverhoging in de aderen, vooral in het onderbeen. In de chronische fase is het niet mogelijk om voor therapeutische doeleinden in te grijpen in kleine aderen, vooral onder de knie. Bij deze patiënten moeten, als er verstoppingen zijn in de aders die iliac aders worden genoemd in het dijbeengebied en vooral boven de lepel, deze worden geopend met angiografische methoden en worden behandeld met ballonangioplastiek en stenting. Na deze behandeling in de iliacale aderen van de onderbuik zal er een aanzienlijke drukvermindering optreden in de beenaderen en dit vormt de belangrijkste fase van de behandeling.

Arteriële occlusies in de wervelslagaders; arteriële problemen op gevorderde leeftijd kunnen ook bijdragen aan de verergering van veneuze ulcera door ondervoeding te veroorzaken. Daarom is bij het plannen van de behandeling een gecombineerde planning nodig om arteriële stenose en occlusie mee te nemen.

Wat gebeurt er met veneuze ulcera die niet adequaat worden behandeld?

Een veneus ulcus is een belangrijk gezondheidsprobleem. Het zal niet genezen zonder adequate behandeling. Zelfs als onbehandelde veneuze wonden (spataderzweren) genezen, zullen ze vaak terugkomen en elke keer zullen ze groter en erger lijken. Veneuze wonden (stasezweren) kunnen zich uitbreiden en diepe spierstructuren en botten aantasten en zich ontwikkelen tot zeer moeilijk te behandelen ontstekingsprocessen die osteomyelitis worden genoemd. Intense en voortdurende ontsteking veroorzaakt wijdverspreide fibrose en granulatieweefsel in onderhuidse weefsels en spierstructuren. Als de gewrichten bij dit proces betrokken raken, kan dit leiden tot ernstige bewegingsbeperking en invaliditeit. Veneuze ulcera (veneuze wonden) ontwikkeld op basis van vasculaire insufficiëntie kunnen diepe veneuze trombose veroorzaken en leiden tot ernstige gevolgen, zelfs plotselinge dood door longembolie.

Hoe moet wondverzorging zijn bij veneuze ulcera?

• Veneuze wonden (veneus ulcus) moeten eerst worden gereinigd met chemicaliënvrij isotoon water.
• Nadat de wond grondig is gereinigd, moet een schrapend debridement worden uitgevoerd om de bacteriële laag van 1-2 millimeter op het wondoppervlak te verwijderen.
• In het algemeen moeten desinfecterende en antibiotische crèmes niet op het wondoppervlak (veneus ulcus) worden aangebracht. Dergelijke chemicaliën kunnen allergische irritatie op de wond veroorzaken en de wond verergeren.

Dood weefsel en bacteriën die zich ophopen op het wondoppervlak moeten van tijd tot tijd worden verwijderd door oppervlakkig schrapen totdat de wond is genezen.
Na het schoonmaken van de wond wordt het wondoppervlak afgedekt met een vochtige steriele doek.

Om de verhoogde druk in de ader in evenwicht te houden, moet er een verband worden aangebracht op het beengebied onder de knie met de gereinigde en afgedekte wond. Eerst wordt er een katoenen verband omheen gewikkeld vanaf de voet tot aan de knie, vervolgens wordt er een elastische zwachtel overheen gewikkeld en tot slot wordt er een zelfklevende elastische zwachtel omheen gewikkeld. Het verband moet strak genoeg zitten om de druk te verminderen, vooral in het polsgebied, en los genoeg om de bloedsomloop niet te verstoren. Deze verbanden worden vier tot zeven dagen op het been gehouden. Als er ernstige afscheiding, nattigheid en verontreiniging uit het verband steekt, moet het verband mogelijk eerder worden geopend en moet er mogelijk een nieuwe schone tentoonstelling worden gemaakt. Dit verband wordt een compressieverband genoemd. Compressiezwachtels kunnen worden aangelegd door ervaren gezondheidspersoneel en de arts zelf. Deze zwachtels kunnen overal gemakkelijk worden aangelegd door ervaren personeel.

Als alternatief voor compressiezwachtels zijn er de afgelopen jaren veel producten ontwikkeld die effectiever zijn dan de zwachtels die de afgelopen jaren zijn ontwikkeld, veel eenvoudiger in gebruik zijn en direct door de patiënt kunnen worden aangelegd. Met deze nieuwe producten kan veneuze wondzorg vaker worden uitgevoerd, waardoor homogenere en regelmatiger compressie ontstaat en veneuze wondgenezing sneller kan verlopen.

De duur van de genezing van veneuze wonden (veneuze ulcera) varieert sterk afhankelijk van de oorzaak van de wond en hoe goed de onderliggende ader wordt behandeld. Spataderzweren als gevolg van oppervlakkige veneuze insufficiëntie kunnen binnen 1-2 weken na behandeling hun effect laten zien en genezen zonder herhaling. Aan de andere kant kan het genezingsproces bij veneuze wonden als gevolg van slecht behandelde diepe veneuze trombose maanden duren en kan zelfs een adequate genezing niet worden bereikt.

De foto toont respectievelijk de veneuze wond (spataderwond); eerst wordt de wond gereinigd en het oppervlak geschraapt, dan wordt de wond gesloten met steriel gaas, het voet- en enkelgebied wordt omwikkeld met orthopedisch katoen, er wordt een zacht flexibel katoenen verband omheen gelegd, dan worden twee lagen elastisch verband over elkaar heen gewikkeld en ten slotte wordt het proces voltooid met het wikkelen van het zelfklevende elastische verband dat alle lagen fixeert. Dit verband blijft telkens een week op de spataderen zitten.

Traditionele verbanden die gebruikt worden bij spataderen (stase ulcus/veneuze wond). 1- Orthopedisch katoen 2-Flexibel katoenen verband 3-Elastisch verband 4-Adhesief elastisch verband. De laatste jaren zijn er praktischere en effectievere verbandsystemen ontwikkeld als alternatief.

Wat zijn de aanvullende methoden voor niet-genezende wonden?

Patiënten die onvoldoende baat hebben bij een zwachtelbehandeling kunnen in de kliniek worden opgenomen, persoonlijk door het gezondheidspersoneel worden verzorgd en met hoogliggend been worden opgevolgd.

• Er kan regionale of algemene hyperbare zuurstoftherapie worden uitgevoerd. Bij regionale hyperbare zuurstoftherapie wordt het been met een veneus ulcus in een speciale cabine geplaatst.
• Er wordt zuurstofrijk gas onder druk toegediend om bij te dragen aan de genezing van het weefsel.
• In resistente gevallen kan een algemene hyperbare behandeling worden toegepast.
• Vacuüm wondbehandelingsapparaten, die de laatste jaren steeds vaker worden gebruikt, kunnen bijdragen aan genezing door continue drainage.

Zijn geneesmiddelen effectief bij venuszweren?

Er is geen geneesmiddel dat de wond bij veneuze ulcera effectief kan genezen. Van pentoxifylline en gemicroniseerde flavonidefractie is echter vastgesteld dat ze effectief zijn in klinische onderzoeken, maar er zijn grotere en betrouwbaardere onderzoeken nodig.

Wat zijn de algemene principes bij de behandeling van veneuze ulcera?

• Eerst moet de onderliggende aderziekte worden opgespoord en behandeld.
• Na wondreiniging en debridement moet de druk worden gecontroleerd met compressieverband of nieuwe compressiesystemen.
• Het drukverband moet één of twee keer per week worden verwisseld totdat genezing optreedt.
• Er moet worden gestopt met roken.
• Liggend moeten de benen meerdere keren per dag worden opgetild en 30 minuten rusten.
• Het moet een gewoonte worden om compressiekousen te dragen.
• Antibiotica en ontsmettingsmiddelen moeten zoveel mogelijk worden vermeden tijdens en na het genezingsproces van veneuze wonden.
• Patiënten met beenletsels moeten zeker afvallen.

Er moeten serieuze veranderingen in de levensstijl worden aangebracht (niet stilstaan, geen zittende houding aannemen, sportactiviteiten beoefenen die de been- en rompspieren versterken, zoals stevig wandelen en zwemmen, en een evenwichtig dieet volgen).