De ziekte van Buerger wordt ook wel het “syndroom van Buerger” genoemd. De medische naam voor de ziekte van Buerger is “Thromboangiitis Obliterans” (TAO) en wordt in de volksmond ook wel de snoeiziekte genoemd. De ziekte is een slagaderlijk probleem dat mannelijke rokers treft. De ziekte van Buerger verstoort de structuur van de slagaders en veroorzaakt vaatafsluiting. Na verloop van tijd ontstaan er ernstige voedingsproblemen in de vingers, handen en voeten als gevolg van arteriële occlusie. Terwijl het syndroom van Buerger in een vroeg stadium wordt gekenmerkt door pijn, kan het in een later stadium leiden tot amputatie van ledematen door het ontwikkelen van gangreen gekenmerkt door verkleuring, eerst kleine en dan grote wonden en uiteindelijk uitgebreide weefselnecrose.
De belangrijkste oorzaak van de ziekte van Buerger is tabak en tabaksproducten. Tot op heden is de ziekte van Buerger niet beschreven bij personen die niet zijn blootgesteld aan actieve of passieve tabaksproducten. Aangezien de ziekte van Buerger onomkeerbare schade veroorzaakt, is een vroege diagnose erg belangrijk en de behandeling van de ziekte van Buerger bestaat uit het volledig vermijden van tabaksproducten. Om de ziekte van Buerger te stoppen, is het niet alleen nodig om te stoppen met roken en andere tabaksproducten, maar ook om weg te blijven uit rokerige omgevingen.
- Gangreen van de vingers bij de ziekte van Buerger
- Ontwikkeling van gangreen in de vingers bij de ziekte van Buerger
De ziekte van Buerger (tromboangiitis obliterans) begint meestal tussen de leeftijd van 24 en 45 jaar. De ziekte van Buerger is een progressieve aandoening waarbij meestal kleine en middelgrote slagaders in de extremiteiten betrokken zijn en die leidt tot het verlies van ledematen. De ziekte van Buerger wordt bijna altijd gezien bij mannen, maar door het wijdverbreide roken wordt de ziekte zelden gezien bij vrouwen. Deze ziekte wordt eerst gekenmerkt door het verlies van vingers en vervolgens door het verlies van handen en voeten, omdat het de eindtakken van de slagaders (arteriën) aantast, vooral in de armen en benen. Het syndroom van Buerger staat in de volksmond bekend als “snoeiziekte” vanwege de amputaties in vingers, handen en voeten. Deze ziekte treft ongeveer 85% benen, 10% armen en 5% zowel armen als benen. Het ontstekingsproces van de vaatwand wordt gekenmerkt door aantasting van de endotheellaag, de binnenste laag van het bloedvat, stolselvorming in dit gebied, fibrose erachter, en het dunner worden van het bloedvat als een touw en volledige afsluiting. De ziekte van Buerger (tromboangiitis obliterans) treedt, in tegenstelling tot leeftijdsgebonden atherosclerose, op jonge leeftijd op en er is geen sprake van atheroomplaques (verkalkingen) in de vaatwand. In plaats daarvan zijn er stolselvormende processen in het bloedvat. De incidentie van diep-veneuze trombose (obstructie door stolselvorming in de ader) is ook hoog bij deze patiënten.
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Buerger?
De meeste mensen met de ziekte van Buerger zijn mannen tussen de 24 en 45 jaar. Omdat de ziekte wordt veroorzaakt door ondervoeding als gevolg van vasculaire blokkades, wordt de ziekte vaak gekenmerkt door kleine wondjes die niet genezen bij het knippen van de nagels. De pijn bij de ziekte van Buerger reageert meestal niet op pijnstillers.
- Gevoelloosheid met tintelingen in de handen en voeten in de beginperiode
- Koude en bleekheid van de handen, voeten en vingers zijn typisch
- Pijn bij het lopen is prominent aanwezig (in de beginperiode wordt de pijn die overgaat bij rust hevig tijdens korte wandelingen en zelfs tijdens rust naarmate de ziekte vordert).
- In verder gevorderde stadia ontstaan pijnlijke en open wonden op de ledematen.
- In het laatste stadium veroorzaken ontsteking en stolsels gangreen, wat leidt tot het verlies van ledematen.
Hoe wordt de ziekte van Buerger vastgesteld?
De ziekte van Buerger is een ziekte die wordt veroorzaakt door tabaksproducten. De ziekte komt niet voor bij mensen die niet roken of niet zijn blootgesteld aan passief roken. Het gebruik van sigaretten of tabaksproducten is een voorwaarde voor de diagnose van de ziekte van Buerger.
Een van de punten waarmee rekening moet worden gehouden bij het stellen van de diagnose is de betrokkenheid van mannen in de leeftijd van 24-45 jaar (zelden kunnen oudere of oudere mannen en zelden vrouwelijke patiënten betrokken zijn).
Bij lichamelijk onderzoek zijn bleekheid en koude huid en afwezigheid van pols in de extremiteiten belangrijke bevindingen.
Voor de diagnose van de ziekte van Buerger kan eerst kleurendoppler-echografie worden uitgevoerd en het is heel belangrijk dat er geen tekenen van arteriosclerose in de grote vaten zijn, de grote vaten normaal zijn en de kleine vaten in de hand-voetregio’s problematisch zijn. De diagnose kan gemakkelijk worden gesteld met CT-angiografie of katheterangiografie.
Wat zijn de behandelmethoden voor de ziekte van Buerger?
De behandeling van de ziekte van Buerger moet beginnen met stoppen met roken. Alleen door te stoppen met roken kan de progressie van de ziekte worden gestopt. Aan de andere kant, als niet wordt gestopt met roken, worden alle behandelingen zinloos en begint het verlies van ledematen onvermijdelijk.
Bij de behandeling is een soort hormoontherapie met de naam prostaglandine effectief, die inwerkt op de vaatspier en voorkomt dat het bloedvat samentrekt. Deze behandeling moet ongeveer 1 maand worden voortgezet. Daarnaast kunnen sommige vasorelaxerende medicijnen helpen bij de behandeling. Chirurgie is bijna niet aan de orde bij de ziekte van Buerger. Helaas kan een bypassoperatie in deze gebieden niet worden uitgevoerd, omdat het meestal gaat om het gebied onder de knie en de enkel.
Als de ziekte van Buerger in een vroeg stadium kan worden gediagnosticeerd, kunnen sympathectomie-operaties of invasieve procedures om de zenuwen van deze vaten te vernietigen worden uitgevoerd om dit proces te doorbreken, aangezien overmatige samentrekking van de spierlaag en samentrekking en vernauwing van het bloedvat effectief zijn met schade aan het bloedvat. Deze zenuwen bevinden zich in de achterste buikwand voor de wervelkolom. Wanneer deze zenuwwortels worden vernietigd, treden bij veel patiënten aanzienlijke verbeteringen op.
Angiografische methoden kunnen worden gebruikt bij Buerger-patiënten. Angiografie is vooral belangrijk na acute occlusies om het afgesloten gebied te openen en de vorming van nieuwe haarvaten, neovascularisatie genaamd, op gang te brengen en om verlies van ledematen te voorkomen.
Als de ziekte van Buerger (tromboangiitis obliterans) vroeg wordt gediagnosticeerd en het roken wordt gestaakt, kunnen uitstekende resultaten worden bereikt. Als de diagnose wordt uitgesteld en het roken wordt voortgezet, is verlies van ledematen onvermijdelijk bij de ziekte van Buerger.
