Varices zijn situaties waarin de zijtakken van normaal gevormde aders in de benen buigen, verwijden en uitsteken boven het huidoppervlak. Hoewel varices in elk deel van het lichaam kunnen voorkomen, komen ze het meest voor in de benen.

Meestal is de oorzaak van varices veneuze insufficiëntie, een disfunctie van de kleppen. Het bloed dat vanuit het hart via de slagaders naar de benen en voeten wordt gestuurd, stroomt na zijn functie te hebben volbracht via de haarvaten naar de aders. De aders beginnen bij de voeten, gaan verder in de kuiten, het buikgebied en eindigen uiteindelijk bij het hart.

In de aders bevindt zich een klepsysteem dat op regelmatige afstanden lijkt op een dunne uienhuid. Deze kleppen laten het bloed alleen in de richting van het hart stromen. Als we lopen en onze spieren bewegen, pompen de spieren in de voeten en kuiten het bloed in de aders richting het hart door samen te trekken en te ontspannen. Als dit mechanisme verstoord raakt, kunnen de kleppen in de aders hun functie niet naar behoren vervullen en stroomt het bloed van boven naar beneden terug. Dit wordt veneuze insufficiëntie of veneuze reflux genoemd. Als gevolg van deze situatie neemt de druk in de aders toe. De toename in druk leidt tot varices in de tussenliggende takken en vooral onder de huid in de benen. Zoals begrepen kan worden, is veneuze insufficiëntie de belangrijkste oorzaak van varices. Soms kunnen varices echter ook voorkomen bij vrouwelijke patiënten zonder veneuze insufficiëntie, met name op de huid en direct onder de huid in de benen.

Wat zijn de symptomen van spataderen?

De oorzaak van spataderen is veneuze insufficiëntie. Patiënten met insufficiëntie hebben typische klachten. Patiënten geven aan ’s ochtends geen klachten te hebben, maar in de loop van de dag en ’s nachts nemen de klachten toe.

  • Gevoel van volheid en zwelling
  • Pijn
  • Jeuk
  • Spataderen in de benen
  • Oedeem (vochtophoping) rondom de enkel en voet
  • Nachtelijke krampen
  • Donkere verkleuring van de huid, met name rondom de enkels (hyperpigmentatie)
  • Veneuze ulcera (wonden) door spataderen

Er zijn veel aandoeningen die pijn in het been kunnen veroorzaken. Hernia, zenuwbeknelling, gewrichtsproblemen, arteriële verstoppingen, botziekten, verstoringen in de bloedelektrolyten en het restless legs syndroom zijn enkele oorzaken van pijn die vergelijkbaar is met spataderpijn. Echter, pijn veroorzaakt door veneuze insufficiëntie vanwege spataderen neemt typisch toe in de late uren van de dag en vermindert bij het lichtjes omhoog houden van het been.

Daarnaast is de zichtbare aanwezigheid van spataderen op het been een belangrijk teken. Het feit dat de aderen zichtbaar zijn betekent niet altijd dat er sprake is van spataderen. De aderen in het been kunnen zich natuurlijk meer manifesteren door langdurig staan ​​en warme omgevingen. Maar er is een bepaalde vorm van deze aderen. Met andere woorden, niet elke prominent en gedeeltelijk gekrulde ader op het been is een spatader.

Hoe ontstaan spataderen?

De oorzaak van spataderen in de benen is onderliggende veneuze insufficiëntie. Zoals bekend, brengen aderen zuurstofarm bloed vanaf het niveau van de voeten, via de buik en vervolgens naar het hart.

In de aderen bevindt zich een klepsysteem dat werkt als kleppen die op regelmatige afstanden zijn gerangschikt. Deze kleppen voorkomen dat het bloed in de verkeerde richting, namelijk naar beneden, beweegt terwijl het naar het hart stroomt. Wanneer de spieren in de voeten en kuiten samentrekken en ontspannen, oefenen ze druk uit op de aderen, waardoor het bloed naar het hart wordt geduwd. Als deze mechanismen verstoord raken, kan het bloed niet naar het hart worden geleid en begint het zich op te hopen in de aderen. Dit leidt tot verwijding van de aderen en het falen van het klepsysteem. Als het klepsysteem beschadigd is, verdwijnt het mechanisme dat voorkomt dat het bloed zich ophoopt in de beenaderen in het bovenste deel van het lichaam. Dit komt doordat de kleppen garant staan voor de eenrichtingsstroom van bloed in de aderen. Als het bloed begint op te hopen in de beenaderen, ontstaat er een toename van de druk in de aderen. Dit verhoogde drukniveau in de aderen en de zijtakken ervan zorgt ervoor dat de aderen in de loop van maanden of jaren uitrekken en dikker worden. We noemen dit verschijnsel spataderen in de benen. Zoals duidelijk is, zijn spataderen in de benen over het algemeen een symptoom van veneuze insufficiëntie, een ziekte die we ook wel chronische veneuze insufficiëntie noemen.

Welke soorten spataderen zijn er?

  • Telangiectasieën (spataderen)

Telangiectasieën, ook wel bekend als spinnetjes of besenreisers, zijn kleine spataderen met een diameter van 0,5-1 mm. Ze hebben een rode of paarse kleur en vormen een netwerkpatroon op de huid. Dit type spataderen komt vaker voor bij oudere mensen en vrouwen. Ze veroorzaken vaak geen medische problemen, maar kunnen als cosmetisch storend ervaren worden.

  • Reticulaire spataderen

Reticulaire spataderen hebben een breedte van 2-3 mm en hebben een licht gezwollen groenblauwe kleur. Ze zijn het meest voorkomende type spataderen.

  • Grote (truncal) spataderen

Grote spataderen hebben een diameter van meer dan 3-4 mm. Ze zien eruit als een tros druiven en hebben een groene kleur. Deze spataderen worden vaak gevonden in het onderste deel van het been, met name rond de knieën. Ze worden soms ook wel ‘spataderclusters’ genoemd.

Oorzaak en risicofactoren van spataderen?

Er zijn veel algemene en specifieke oorzaken die kunnen bijdragen aan het ontstaan ​​van spataderen. Veelvoorkomende oorzaken van spataderen in de benen zijn onder andere genetische factoren, gevorderde leeftijd, vrouwelijk geslacht, zwangerschap, obesitas en bepaalde beroepen.

Als we kijken naar genetische factoren, hebben mensen met ouders die spataderen hebben een hoger risico op het ontwikkelen van spataderen in de benen.

Bij gevorderde leeftijd is er een hoger risico op het optreden van spataderen in de benen in vergelijking met jongere mensen.

Geslacht speelt ook een rol; spataderen komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In onze spataderklinieken zien we echter dat het aantal vrouwelijke patiënten veel hoger is dan het aantal mannelijke patiënten. Dit komt door het feit dat vrouwen meer aandacht besteden aan de esthetiek van hun benen dan mannen en dat vrouwen over het algemeen een lichtere huid hebben, waardoor zelfs milde spataderen duidelijk zichtbaar zijn.

Uit grootschalig onderzoek blijkt dat vrouwen die twee of meer bevallingen hebben gehad een grotere kans hebben op spataderen in de benen dan vrouwen die geen kinderen hebben. Dit komt door de duidelijke hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap en de druk die de groeiende baby uitoefent op de bloedvaten in de laatste fasen van de zwangerschap.

Obesitas kan de druk in de buikholte verhogen, wat de veneuze terugkeer bemoeilijkt en kan leiden tot het ontwikkelen van spataderen in de benen.

Bepaalde beroepen, zoals docenten, beveiligingspersoneel, kappers, koks en obers, die langdurig staand werk vereisen, vergroten het risico op het ontwikkelen van spataderen in de benen.

Naast deze belangrijke factoren zijn er ook situaties die het risico op het ontwikkelen van spataderen in de benen snel en aanzienlijk kunnen vergroten. Deze situaties omvatten de aanwezigheid van een massa die druk uitoefent op de belangrijkste beenaders in de buik- of borstholte, de vorming van bloedstolsels in de grote aderen en snel progressieve spataderen als gevolg van blokkades en vernauwingen.

Deze factoren die we hebben genoemd voor de ontwikkeling van spataderen, zijn ook risicofactoren voor veneuze insufficiëntie. Het is belangrijk op te merken dat spataderen meestal geen ziekte op zich zijn, maar een teken van veneuze insufficiëntie. Daarom is het belangrijk om de bloedvaten van de benen te laten beoordelen met behulp van kleurendoppler-ultrageluid als er tekenen van spataderen aanwezig zijn, omdat vroege interventie belangrijk is bij deze aandoening.

Hoe wordt de diagnose van spataderen gesteld?

Bij het plannen van de behandeling van een patiënt met spataderen, moeten een aantal beoordelingen worden gemaakt. Mensen die klachten hebben van spataderen aan de benen moeten worden beoordeeld door een specialist die gespecialiseerd is in spataderen. Deze beoordeling omvat het bespreken van de klachten van de patiënt, het medische verleden, een lichamelijk onderzoek en een Doppler-ultrageluidsonderzoek van de beenaderen. Bij het beoordelen van een patiënt met spataderen, worden de klachten van de patiënt besproken door middel van een gesprek. Als de patiënt klaagt over pijn in de benen, moeten andere oorzaken van pijn in de benen worden uitgesloten die geen spataderen zijn. Bijvoorbeeld, infecties, aandoeningen van het bewegingsapparaat, aandoeningen van het zenuwstelsel en pijn veroorzaakt door problemen met de wervelkolom moeten worden uitgesloten.

De medische voorgeschiedenis van de patiënt, eerdere ziektes, operaties, familiegeschiedenis en het begin en de kenmerken van de klachten worden vervolgens beoordeeld.

Daarna is een uitgebreid lichamelijk onderzoek van de patiënt noodzakelijk. Het lichamelijk onderzoek begint met het visueel beoordelen van de conditie van het been. Tijdens het onderzoek kunnen verschillende beoordelingen en testen worden uitgevoerd.

Doorgaans is de laatste stap in de patiëntbeoordeling een Doppler-ultrageluidsonderzoek van de beenaderen. Doppler-ultrageluid wordt wereldwijd beschouwd als de meest waardevolle methode om de onderliggende veneuze insufficiëntie, de omvang en de vorm van spataderen in de benen aan te tonen. Daarom moet het Doppler-ultrageluidsonderzoek worden uitgevoerd door de arts die de behandeling plant. De behandelend arts moet ook vertrouwd zijn met het gebruik van de echografieapparatuur. Meestal is veneuze insufficiëntie de oorzaak van spataderen in de benen. De beenaderen zijn verdeeld in oppervlakkige en diepe systemen. Met het Doppler-ultrageluid kunnen de diepe systeem, oppervlakkige systeem en verbindingsaders gedetailleerd worden beoordeeld. De behandeling moet worden gepland op basis van de veneuze insufficiëntie. Het Doppler-ultrageluidsonderzoek geeft informatie over extra problemen die kunnen leiden tot spataderen, zoals verstoppingen en vernauwingen van de beenaderen. Daarom zijn keuringen bij onafhankelijke echografiecentra meestal onvoldoende, en het is belangrijk dat de behandelend arts vertrouwd is met het Doppler-ultrageluidsonderzoek.

Hoe moet de behandelplanning van spataderen zijn?

Na het afnemen van klachten, klinische geschiedenis, fysiek onderzoek en echografisch onderzoek kan er een individueel behandelplan worden opgesteld voor de niet-chirurgische behandeling van spataderen. De behandeling moet rekening houden met de verwachtingen van de patiënt en gericht zijn op het wegnemen van de oorzaak van spataderen en het verbeteren van het uiterlijk van de benen.

Onze levensstijl, vooral bij vrouwen, kan bijdragen aan de ontwikkeling van spataderen. Het dragen van hoge hakken kan de werking van de kuitspieren verminderen en leiden tot ophoping van bloed in de aderen, wat spataderen veroorzaakt. Het vermijden van constant gebruik van hoge hakken is belangrijk. Langdurig staan en langdurig zitten zonder beweging, zoals bij een zittend beroep, zijn ook factoren die spataderen kunnen verergeren. Bij beroepen waarbij langdurig zitten vereist is, is het belangrijk om af en toe te wandelen om de kuitspieren te activeren.

Voor een goede gezondheid van de aderen is het aan te bevelen om regelmatig te wandelen, zwemmen en oefeningen te doen die de spieren strekken en activeren. Daarnaast kunnen overgewicht en obesitas de ontwikkeling van spataderen verergeren en symptomen verergeren. Het is belangrijk om een gezond gewicht te behouden. Patiënten zonder ernstige spataderen of degenen die de behandeling willen uitstellen, kunnen ook compressiekousen dragen om de symptomen te verminderen.

Het is belangrijk op te merken dat de genoemde maatregelen spataderen niet genezen, maar alleen de symptomen verminderen en de progressie van de ziekte vertragen.

Tegenwoordig worden operaties niet meer gebruikt voor de behandeling van spataderen. Er worden niet-chirurgische methoden gebruikt om de slecht functionerende en defecte aderen die spataderen veroorzaken, af te sluiten. Methoden zoals thermische ablatie en injectie van kleefstoffen worden gebruikt. Deze methoden hebben een hoger slagingspercentage dan operaties en zijn zeer effectief.

Voor de behandeling van het esthetische aspect van spataderen kunnen methoden zoals het gebruik van schuim of vloeibare sclerotherapie worden gebruikt.

Onze patiënten die de niet-chirurgische behandeling van spataderen willen uitstellen, kunnen gedurende 3-6 maanden venoprotectieve (venebeschermende) medicijnen gebruiken om hun klachten te verminderen. Het is belangrijk om te onthouden dat deze maatregelen spataderen niet genezen, maar alleen de symptomen verminderen en de progressie van de ziekte vertragen.

Tegenwoordig zijn operaties niet meer gebruikelijk voor de behandeling van spataderen. Het sluiten van de slecht functionerende en defecte aderen die spataderen veroorzaken, is nodig. Er worden tegenwoordig twee verschillende niet-chirurgische methoden gebruikt om de slechte aderen te sluiten. De eerste methode is thermische ablatie waarbij de ader wordt dichtgeschroeid, en de tweede methode is het rechtstreeks toedienen van een kleefstof in de ader om deze te vernietigen. Beide methoden hebben een hoger slagingspercentage dan operaties en zijn zeer effectief.

Spataderen in de benen vormen niet alleen een ernstig gezondheidsprobleem vanwege de symptomen en risico’s, maar ook een belangrijk cosmetisch probleem. Voor de behandeling van cosmetische problemen veroorzaakt door spataderen worden schuim- of vloeistof-sclerotherapieën gebruikt.

Hoe worden spataderen behandeld?

We weten dat spataderen in de benen meestal het gevolg zijn van veneuze insufficiëntie. Als veneuze insufficiëntie in het been is vastgesteld, moet de behandeling van de insufficiëntie worden gestart voordat de zichtbare spataderen worden behandeld. Vroeger was chirurgie de enige behandeloptie. Tegenwoordig worden er nog steeds open of endoveneuze chirurgische behandelingen uitgevoerd, maar moderne technieken hebben operaties vervangen. Moderne behandelingen voor spataderen in de benen zijn niet-chirurgisch.

Wat zijn de niet-chirurgische behandelmethoden voor spataderen?

Thermische ablatiebehandelingen (niet-chirurgische spataderbehandeling met verbrandingsmethode);

Er zijn twee soorten ablatiemethoden bij de behandeling van spataderen. Bij deze twee methoden worden twee verschillende soorten energie gebruikt.

  • LASER (niet-chirurgische behandeling van spataderen met behulp van lichtversterking door gestimuleerde emissie van straling): Ook wel endoveneuze laserablatie (EVLA) genoemd. De energiebron die wordt gebruikt bij de behandeling van spataderen is LASER-energie.
  • RF-methode (niet-chirurgische spataderbehandeling met radiofrequentieverbrandingsmethode); Het is een nieuwere, niet-chirurgische behandelingsmethode voor spataderen in vergelijking met laser. Hier wordt radiofrequentie-energie gebruikt in plaats van laserenergie. De toepassingsmethoden en klinische effecten van LASER- en RF-methoden zijn gelijk. Deze twee methoden behoren tot de niet-chirurgische behandelingsmethoden voor spataderen die tegenwoordig nog steeds veel worden gebruikt.
  • LASER- of radiofrequentie (RF) ablatie (spataderbehandeling door middel van verbrandingsmethode) lijkt sterk op elkaar. Onder begeleiding van echografie wordt de beschadigde ader meestal onder het knieniveau gevonden en wordt dit gebied verdoofd. Het wordt met behulp van LASER- of RF-katheters in de ader ingebracht en naar de liesstreek opgevoerd. Nadat de katheter op de juiste plaats is geplaatst, wordt de ader vernietigd door deze van binnenuit te verbranden met LASER- of RF-energie. Bij deze twee methoden wordt 200-300 cc (gram) lokale verdovingsvloeistof rond de ader geïnjecteerd, wat we tumescente anesthesie noemen, om zowel pijnverlichting te bieden als om de omliggende weefsels te beschermen, omdat de warmte zich in het lichaam ophoopt en tot ontstekingen kan leiden. schade aan het omliggende weefsel buiten de ader. Deze geïnjecteerde vloeistof; Het werkt als een kussen, waardoor wordt voorkomen dat de warmte in de ader zich naar het omliggende weefsel verspreidt en het pijngevoel blokkeert.

Wanneer keren patiënten terug naar het normale leven na ablatie (niet-chirurgische spataderbehandeling met verbrandingsmethode)? Na intraveneuze cauterisatie wordt de patiënt op compressiekousen gelegd voordat hij van de tafel opstaat. Nadat de patiënt van de tafel is gehaald, wordt hij een half uur onder observatie gehouden en wordt de patiënt geadviseerd 2-3 dagen te rusten.

Voordelen van een ablatiebehandeling (niet-chirurgische spataderbehandeling): De verwerkingstijd bedraagt ​​ongeveer 20 minuten. Het vereist geen algemene anesthesie. Wanneer we een ablatiebehandeling (spataderbehandeling) vergelijken met klassieke chirurgie, is dit een uiterst comfortabele en baanbrekende methode. Het risico op infectie is vrijwel verwaarloosbaar. Bij ervaren handen zijn brandplekken of huidvervorming uiterst zeldzaam. Normale activiteiten en lichte sporten kunnen 2 dagen na de procedure worden gestart. Bij zware sporten is het noodzakelijk om een ​​herstelperiode van enkele weken in acht te nemen.

Succes bij endoveneuze ablatie; Ze zijn gelijk in LASER- en RF-toepassingen. De succespercentages van ablatiebehandelingen liggen in ervaren handen rond de 98-99%. Het succespercentage van klassieke operaties is lager.

Levert het sluiten van de aderen met ablatie (niet-chirurgische spataderbehandeling) problemen op? Deze ader, die wordt afgesloten en vernietigd, zorgt voor 8-10% van de totale bloedstroom van het been. Nadat deze ader echter is beschadigd, kan deze deze functie niet vervullen. Daarom veroorzaakt de vernietiging van de ader geen enkel leed voor het individu.

Biologische lijmen (niet-chirurgische behandeling van spataderen met Bioglue-lijm):

Het is de nieuwste niet-chirurgische behandelingsmethode voor spataderen. Het is een uiterst comfortabele methode en er is vrijwel geen pijn. Bij de Bioglue-methode (niet-chirurgische spataderbehandeling met lijmmethode) wordt een stof genaamd N-Butyl Cyanoacrylaat in de ader geïnjecteerd. Het in de ader geïnjecteerde lijm zorgt ervoor dat de ader binnen enkele seconden sluit. Een van de voordelen van deze methode is dat er geen algemene of tumescente anesthesie voor nodig is. Omdat er bij deze toepassing geen warmte is, is er geen pijn en is er geen verkleuring op de huid. Het is een volledig niet-chirurgische behandelmethode voor spataders.

De hechtingsmethode houdt, net als bij ablatiebehandelingen, doorgaans in dat de gebroken ader wordt binnengebracht via een naaldgat in het gebied onder de knie en dat de klevende substantie wordt geïnjecteerd met behulp van een plastic katheter vanaf de liesstreek. De verwerkingstijd bedraagt ​​5-10 minuten. Het wordt aanbevolen om compressiekousen te dragen gedurende ongeveer een week onmiddellijk nadat de procedure is voltooid.

Na de procedure; Na de behandeling wordt de patiënt gedurende 5 minuten onder observatie gehouden. Hij kan dan met de auto of het openbaar vervoer naar huis of werk gaan. U kunt na één dag terugkeren naar uw normale activiteiten en werken. Hij/zij kan binnen een week sporten, mits deze niet zwaar zijn. Het slagingspercentage van de behandeling is gelijk aan dat van ablatiebehandelingen.

Nabehandelingsproces bij vasculaire insufficiëntie?

Herstel na een niet-chirurgische behandeling van vasculaire insufficiëntie verloopt over het algemeen extreem snel en comfortabel. Wij adviseren compressiekousen voor één week aan patiënten die zonder operatie worden behandeld voor spataderen vanwege spataderen in de benen. Sokken zijn bedoeld om tijdelijk te dragen en het is voldoende om ze alleen overdag te dragen. Na een week behandeling kunnen patiënten beginnen met sporten zoals wandelen, pelgrimstochten en zwemmen. Zwaar sporten kan na 2-4 weken.