Zijn er risico’s verbonden aan prostaatembolisatie? – Wat zijn de voordelen van prostaat arteriële embolisatie? Laten we alle andere onderwerpen met betrekking tot deze operatie in detail bespreken. Als je er klaar voor bent, laten we beginnen!
Goedaardige prostaatvergroting en behandeling
Wat is de nieuwe en moderne niet-chirurgische behandeling van de prostaat, ook bekend als ‘prostaat arteriële embolisatie’? We zullen deze concepten en de details van niet-chirurgische prostaatbehandeling inzien.
Prostaat arteriële embolisatie (niet-chirurgische prostaatbehandeling) is een relatief nieuwe behandelingsmethode met een geschiedenis die niet zo lang geleden teruggaat tot het jaar 2010. Deze methode is ontwikkeld als een alternatief voor chirurgie, specifiek voor goedaardige prostaatvergroting, ook bekend als benigne prostaathyperplasie. Het is een compleet nieuwe en moderne niet-chirurgische behandeling voor de prostaat, die fundamenteel verschilt van de logica achter chirurgie.
Voordat we ingaan op de vele aspecten van prostaat arteriële embolisatie (niet-chirurgische prostaatbehandeling), is het belangrijk om enige algemene informatie over de prostaat te bespreken.
Prostaat wat is het?
De prostaat is een klier die zich bij mannen ontwikkelt vanaf de baarmoeder en zich bevindt onder de urineblaas. Het bevat de urinebuis en is exclusief voor mannen. De functie van de prostaat is het produceren van vocht dat de levensduur van sperma vergroot. Met andere woorden, zonder de prostaat verliezen mannen hun voortplantingspotentieel.
Wat zijn de belangrijkste aandoeningen van de prostaat?
- Prostatitis: Er zijn verschillende soorten prostatitis, microbieel en niet-microbieel. Prostatitis is een ontstekingsziekte waarvan de exacte oorzaak nog steeds onbekend is.
- Prostaatkanker: Een veel voorkomende term die verwijst naar een kwaadaardige tumor die afkomstig is van de prostaatklier.
- Goedaardige prostaatvergroting (benigne prostaathyperplasie/BPH): Een goedaardige aandoening die gekenmerkt wordt door een toename van de grootte van de prostaat als gevolg van veroudering. Het is geen kwaadaardige ziekte.
Deze drie groepen, prostatitis, prostaatkanker en goedaardige prostaatvergroting, zijn de belangrijkste aandoeningen van de prostaat.
Waarom groeit de prostaat (goedaardige prostaatvergroting)?
Hoewel het precieze mechanisme van goedaardige prostaatvergroting nog niet volledig begrepen is, zijn er verschillende mechanismen die onderzocht worden. Bij pasgeboren mannen weegt de prostaat ongeveer 1 gram. Tijdens de puberteit groeit de prostaat snel tot ongeveer de grootte van een walnoot, ongeveer 15 gram, om de seksuele functie te kunnen vervullen. Dit is normaal. Vervolgens blijft de grootte van de prostaatklier vele jaren stabiel.
Meestal begint de prostaat na de leeftijd van 40-50 jaar opnieuw te groeien. Deze tweede groeifase van de prostaat wordt goedaardige prostaatvergroting genoemd (benigne prostaathyperplasie/BPH) en veroorzaakt enkele klachten. Dit is anders dan prostaatkanker en zal zich niet ontwikkelen tot kanker. Ongeveer de helft van de mannen boven de 60 jaar en 80-90% van de mannen boven de 80 jaar heeft last van problemen als gevolg van goedaardige prostaatvergroting.
Wat gebeurt er als de prostaat groter wordt?
Neem dan toe dat er bij de man sprake is van een goedaardige prostaatvergroting, dan kan het de doorgang van de urinebuis belemmeren en klachten bij het plassen veroorzaken. Bij een goedaardige prostaatvergroting (BPH) is het formaat van de prostaat, de manier waarop het groeit en de mate van verstijving van de prostaat belangrijk. Soms kan een prostaat die een gewicht van 100 gram bereikt nog steeds geen ernstige problemen veroorzaken, terwijl een prostaat die 40-50 gram weegt ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
Het is daarom moeilijk om te zeggen bij welke grootte van de prostaat men kan spreken van een goedaardige prostaatvergroting. De diagnose van een goedaardige prostaatvergroting hangt af van de grootte, structuur, groeipatroon, mate van druk en de klachten van de patiënt. De klachten die worden geassocieerd met een goedaardige prostaatvergroting worden veroorzaakt door druk op de urinebuis en vernauwing ervan.
Wat zijn de symptomen van een goedaardige prostaatvergroting?
Bij een goedaardige prostaatvergroting, ook wel bekend als benigne prostaathyperplasie (BPH), veroorzaakt de druk op en vernauwing van de urinebuis enkele ongemakken. Deze symptomen zijn onder andere:
- Verzwakking en verdeling van de urinestraal
- Gevoel van onvolledige lediging van de blaas
- Vaak moeten plassen
- Onderbroken urinestroom
- Moeite om de urine op te houden
- ’s Nachts vaak moeten plassen
- Persen tijdens het plassen
- Gevoel van druk op het onderste deel van de buik tijdens het plassen
- Blaasstenen
- Bloedingen in de urinewegen
- Urineren in druppels, gevolgd door het niet volledig kunnen ledigen van de blaas
Bij gevorderde gevallen van een goedaardige prostaatvergroting kunnen vertragingen in de diagnose leiden tot blijvende blaasstoornissen en nierfalen. Daarom is het belangrijk om naarmate men ouder wordt regelmatig controle te laten uitvoeren op een goedaardige prostaatvergroting.
Hoe een goedaardige prostaatvergroting diagnosticeren?
Bij een goedaardige prostaatvergroting is de diagnose meestal niet moeilijk.
Allereerst kunnen de medische geschiedenis en klachten van de patiënt direct wijzen op een goedaardige prostaatvergroting.
De diagnose wordt meestal gesteld aan de hand van:
- PSA (prostaatspecifiek antigeen) bloedtest
- Uroflowmetrie (meet de urinestroom)
- Echografie
In sommige gevallen, wanneer we twijfelen tussen een goedaardige prostaatvergroting en andere aandoeningen, kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals:
- Cystoscopie
- Urodynamisch onderzoek
- MRI van de prostaat
- Prostaatbiopsie
Goedaardige prostaatvergroting en prostaatkanker
Zowel goedaardige prostaatvergroting als prostaatkanker kunnen leiden tot vergroting van de prostaat en vergelijkbare symptomen veroorzaken. Het zijn echter twee verschillende aandoeningen met verschillende behandelingen. Een goedaardige prostaatvergroting kan niet veranderen in prostaatkanker, maar deze twee aandoeningen kunnen tegelijkertijd voorkomen. Daarom moet voordat de behandeling voor een goedaardige prostaatvergroting begint, altijd worden uitgesloten dat er sprake is van prostaatkanker. Om goedaardige prostaatvergroting en prostaatkanker te onderscheiden, wordt gekeken naar de PSA-waarden (prostaatspecifiek antigeen) in het bloed. Als de PSA-waarden hoog zijn, kan aanvullend onderzoek zoals een MRI-scan en een prostaatbiopsie worden uitgevoerd.
Behandelmethoden voor goedaardige prostaatvergroting
De behandeling van goedaardige prostaatvergroting kan bestaan uit:
- Veranderingen in levensstijl
- Medicamenteuze behandeling
- Operatieve ingrepen (open of laparoscopisch)
- RFT (Radio Frequency Thermotherapy)
- Niet-operatieve prostaatbehandelingen zoals prostaatarteriële embolisatie (PAE) of angiografische behandeling
- Prostaatarteriële embolisatie (Niet-operatieve Prostaatbehandeling of Angiografische therapie)
Volgens de International Society of Radiology (ISR) is deze behandeling inmiddels bij ongeveer 10.000 mensen wereldwijd uitgevoerd. Het heeft zeer succesvolle resultaten opgeleverd en wordt steeds vaker toegepast. Niet-operatieve prostaatbehandeling, zoals prostaatarteriële embolisatie, wordt beschouwd als een veilige, effectieve en blijvende behandeling. Het is een moderne en nieuwe behandelmethode die steeds populairder wordt.
Wat is een niet-chirurgische prostaatbehandeling (prostaatslagader-embolisatie of angiografische behandeling)?
Niet-chirurgische behandeling van de prostaat (prostaatarteriële embolisatie of angiografische behandeling) is een methode die wordt gebruikt bij goedaardige prostaatvergroting. Het probleem bij goedaardige prostaatvergroting is dat de prostaat de urinebuis samendrukt en blokkeert. Zoals we weten, heeft de prostaat, net als alle levende weefsels, voeding nodig. De bloedtoevoer naar de prostaat wordt verzorgd door een paar slagaders aan de linker- en rechterkant, die de prostaatarteriën worden genoemd. Bij de niet-chirurgische behandeling van de prostaat, genaamd prostaatarteriële embolisatie, wordt via een kleine naaldopening in de arm toegang verkregen tot de slagader die de prostaat voedt, met behulp van angiografie. Deze slagaders worden prostaatarteriën genoemd. Met behulp van een katheter worden de prostaatslagaders aan beide zijden permanent afgesloten. Doordat de prostaat niet langer van bloed wordt voorzien, begint deze te krimpen en verdwijnt de druk op de urinebuis. De delen van de prostaat die afsterven worden opgeruimd door het immuunsysteem van het lichaam. Doordat de prostaat niet meer wordt gevoed, neemt het formaat af en verdwijnt de druk op de urinebuis. Deze nieuwe methode in de niet-chirurgische behandeling van de prostaat wordt prostaatarteriële embolisatie genoemd.
Prostaatarteriële embolisatie biedt een nieuwe en succesvolle oplossing voor patiënten die niet kunnen worden geopereerd vanwege bijkomende aandoeningen of die geen operatie willen ondergaan.
Prostaatarteriële embolisatie is een zeer comfortabele methode voor de behandeling van goedaardige prostaatvergroting.
Waarom “prostaatslagader-embolisatie” bij goedaardige prostaatvergroting?
Niet-chirurgische prostaatbehandeling, die wij prostaatslagader-embolisatie noemen; *Het is een minimaal invasieve procedure. Er is geen bloeding.
- Er is geen noodzaak voor algemene anesthesie. Het is een dagbehandeling en vereist geen ziekenhuisopname.
- Er is een zeer snelle herstelperiode na de operatie.
- Er is geen noodzaak voor een urinekatheter.
- Seksuele disfunctie komt vrijwel niet voor.
- Er is geen ongewenst effect, zoals het lekken van sperma in de blaas.
- Het herhalingspercentage van de ziekte is extreem laag.
- Prostaatslagader-embolisatie (niet-chirurgische prostaatbehandeling) lost de prostaataandoening permanent op.
- Urinewegstenose, die optreedt tijdens een operatie, ontwikkelt zich niet.
- De grootte van de prostaat staat een behandeling niet in de weg; grotere prostaat reageren zelfs beter op de behandeling.
- Prostaatslagader-embolisatie kan eenvoudig worden toegepast bij patiënten die geen operatie kunnen ondergaan omdat ze vanwege comorbiditeiten geen anesthesie kunnen ondergaan.
- Het succes- en tevredenheidspercentage van de behandeling is zeer hoog.
Wat zijn de nadelen van “prostaatslagader-embolisatie”?
- Urologen staan nog steeds ver af van de embolisatiemethode van de prostaatslagader, en de methode moet verder onder de aandacht van urologen worden gepromoot.
- Er zijn geen follow-upresultaten gedurende 20 jaar of langer (de follow-upresultaten van prostaatslagader-embolisatie zijn slechts ongeveer 15 jaar).
- Urologiespecialisten; Hij wil dat deze techniek wordt beperkt tot patiënten die geen operatie willen of die chirurgische risico’s niet kunnen tolereren.
- Een belangrijk nadeel van embolisatie van de prostaatslagader is dat er serieuze technologische apparatuur voor nodig is en dat er een gebrek is aan voldoende ervaren artsen om de procedure uit te voeren.
Op wie wordt “Prostaatarterie-embolisatie (niet-chirurgische prostaatbehandeling)” toegepast?
- Mensen met de diagnose matige en gevorderde ziekte als gevolg van prostaatvergroting.
- reageert niet op medische behandeling van zes maanden en IPSS; Patiënten met 8 en hoger.
- Patiënten van 40 jaar en ouder dan 30 gram embolisatie van de prostaatslagader kan worden uitgevoerd. Omdat embolisatie van de prostaatslagader geen anesthesie vereist en slechts een dagelijkse behandeling is, kan deze veilig worden toegepast bij bijna alle patiënten die lijden aan goedaardige prostaathyperplasie.
Wat moet u doen vóór de “Prostaatarterie-embolisatie” (PAE)-procedure?
- Internationale symptoomscore-evaluatie.
- Uroflowmetrie.
- Urodynamica (patiënten met katheters).
- Echografie.
- Bekken CT-angiografie.
- Routinematig bloedonderzoek.
Wat is de “Prostaatslagader-embolisatie” (PAE)-procedure?
- 10 minuten vóór de ingreep wordt in de observatiekamer een katheter bij de patiënt geplaatst. Deze katheter is niet permanent, hij wordt ingebracht om ons tijdens de procedure te begeleiden en na de procedure verwijderd.
- Voordat de patiënt naar de angiografiekamer wordt gebracht, trekt hij zijn kleren uit en trekt hij een angiografiejas aan.
- De patiënt komt wakker naar de angiografiekamer en gaat op de tafel liggen.
- Het armgedeelte van de patiënt wordt gesteriliseerd met desinfecterende stoffen en het te betreden gebied wordt plaatselijk verdoofd met behulp van een kleine naald.
- Nadat de ader in het armgebied is binnengekomen, wordt een plastic omhulsel op de ader geplaatst en begint de procedure.
- De patiënt is tijdens elke fase van de procedure wakker en er worden geen pijnstillers of algemene anesthesie gebruikt. Soms, als patiënten gestrest zijn, kunnen sommige milde kalmerende medicijnen intraveneus worden toegediend.
- Prostaatslagader-embolisatie wordt uitgevoerd met geavanceerde angiografische apparaten.
- Tijdens de procedure worden alle beelden overgebracht naar een groot televisiescherm en samen met de patiënt bekeken.
- Tijdens de procedure kan de patiënt comfortabel kletsen, zijn hoofd en armen gemakkelijk bewegen en pauzes nemen.
- De verwerkingstijd bedraagt doorgaans tussen de 1 en 2 uur.
- Nadat de procedure is voltooid, wordt de patiënt naar zijn kamer gebracht en na 4 uur observatie ontslagen.
Wat is het wachtproces voor de patiënt na “Prostaatarterie-embolisatie” (PAE)?
Post-embolisatiesyndroom; Het is een aandoening die wordt gekenmerkt door zwakte en milde koude rillingen en rillingen als gevolg van het afsterven van prostaatweefsel na sluiting van prostaatvaten, wat bij veel patiënten wordt waargenomen. Deze aandoening is geen bijwerking, en vanwege de aard van de procedure is het een symptoom dat we bij veel patiënten zien, dat over het algemeen mild is en goed reageert op pijnstillers en antipyretica. Dit fenomeen is een proces dat zich de dag na de ingreep kan voordoen en binnen enkele dagen spontaan verdwijnt. Pijn; Er kunnen anale pijn, diarree, frequent urineren, bloedingen tijdens het plassen en ontlasting optreden, die enkele dagen kunnen aanhouden. Deze aandoening verdwijnt meestal binnen een paar dagen vanzelf. Na de procedure moet de patiënt: Antibiotica, pijnstillers, krampstillende medicijnen en medicijnen tegen misselijkheid worden voorgeschreven.
Na “Prostaatslagader-embolisatie” (PAE)?
De patiënt zet zijn normale urologische follow-ups voort.
De patiënt begint de verbetering doorgaans te voelen vanaf de eerste week na de procedure (het herstelproces van de patiënt kan een dag later beginnen, of een significante verbetering in de kliniek van de patiënt kan enkele weken duren).
Bij mijn follow-up in de eerste maand bedraagt de verwachte vermindering van de prostaatgrootte over het algemeen ongeveer 20-25%. De vermindering van de prostaatgrootte wordt uiterst duidelijk in de zesde maand (50%).
Op de 3e en 6e maand wordt de internationale prostaatsymptoomscore bepaald, die wij IPSS noemen en die prostaatklachten meet.
Prostaatslagader-embolisatie; Het is een volledig niet-chirurgische behandelmethode ontwikkeld voor goedaardige prostaatvergroting. Prostaatslagader-embolisatie is een uiterst succesvolle, comfortabele en permanente behandeling die door de technologie wordt aangeboden.